De jeugd van sv Pesse heeft op 22 en 23 augustus een geslaagd voetbalkamp achter de rug. Maar liefst 62 jeugdspelers en jeugdspeelsters van Jo8 tot en met Jo/Mo15 genoten van diverse activiteiten gedurende twee fantastische dagen. De activiteitencommissie kan dan ook terugkijken op een mooi kamp.

Het voetbalkamp kent een groei in het aantal deelnemers. 

Vorig seizoen meldden zich veertig jeugdleden aan, maar deze keer kon de organisatie 22 meer jeugdleden begroeten. 

Het kamp is eigenlijk de start van het jeugdseizoen.  Op de donderdag voordat het kamp de dag erna start, verrijzen twee indrukwekkende legertenten op het sportpark van sv Pesse. Eén voor de meisjes en één voor de jongens. Vrijdagmiddag om 13.15 uur arriveren de deelnemers voor het jaarlijkse kamp. De voetballers en voetbalsters worden ingedeeld in tien groepen en elke groep krijgt de naam van een land. Zo staan onder andere Spanje, Nederland, Australië, Engeland, Zweden, Italië, Frankrijk, Colombia en Duitsland op het scorebord. Gedurende de twee dagen kunnen de groepen op vijf onderdelen punten halen. De puntenstrijd begint met het maken van een mascotte. Even later ligt de kantine bezaaid met fraaie mascottes, waarbij het logo van sv Pesse regelmatig voorkomt. Sommige borden zijn fraai versierd met kenmerken van het desbetreffende land en ook ballonnen ontbreken niet. Dan is het tijd voor tien spelletjes, zoals onder andere voetgolf, kratje van het latje, gaten schieten en een bal hoog houden. De spelletjes worden begeleid door vrijwilligers van de club en ook spelers van Zaterdag 1, Zondag 1 en Dames 1 zijn actief tijdens het kamp.

 Het fanatisme en het plezier spat er vanaf. Vossenjacht Na het eten gaan de groepjes het dorp in op vossenjacht naar dertien ‘vossen’, die in een razend tempo opgesnord moeten worden. Sommige inwoners van Pesse kijken verrast op van de ‘vossen’, die ineens voor hun deur langslopen. Ze zijn zo opvallend anders gekleed dat ze vrij gemakkelijk te traceren zijn voor de deelnemers van het kamp. ,,Ja, dat klopt, op één na,” zegt een jongen. De jongens en meisjes rennen gepassioneerd door het dorp en halen een letter op bij elke ‘vos’. Het is de bedoeling dat van de dertien letters een woord gevormd wordt. De jongens en meisjes lopen hard, want het gaat erom op tijd terug te zijn op de basis. Ondertussen moet er opgepast worden voor twee tikkers, want als iemand van de groep getikt wordt, raakt de groep een letter kwijt en krijgt het een tijdstraf. In de vooravond druppelen de groepen met leiders met verhitte, rode en bezwete hoofden de kantine van sv Pesse binnen. Bij Stoffer Remmelt Kats wordt het woord doorgegeven. ,,We gaan het woord toch nooit raden,” voorspelt een teleurgestelde jongen. Sommige groepsleiders zien eruit of ze net een pittige training van hun elftal achter de rug hebben. ,,Ik ben kapot,” klinkt het vervolgens. Toch zijn sommige voetballers niet moe, want ze pakken de bal en gaan voetballen op het kunstgras. Spelers van Zondag 1 en Zaterdag 1 doen een rondo op hetzelfde kunstgras. Als de laatste groep is binnen gekomen en voor het laatst het woord doorgegeven is, vraagt een jongen zich af of het woord goed is. Kats probeert de jeugd om de tuin te leiden. ,,Ik heb alleen nog maar foute antwoorden gekregen,” wat enige twijfel veroorzaakt. Uiteindelijk heeft iedereen het woord ‘Buitenspelval’ goed geraden.

 Spooktocht Het wachten is op de start van de spooktocht. Het wordt fris en de jassen gaan aan en als de schemer invalt stijgt de spanning. ,,Ze beginnen al te stuiteren,” constateert één van de leidsters. Zo nu en dan komen enkele kinderen bij het scorebord staan. ,,Hahaha, Spanje losers,” klinkt het. ,,Jullie hebben maar één punt.” Een ‘Spanjaard’ gaat de verdediging in: ,,Het gaat er toch niet om dat je wint.” Dan arriveert Bart Steenbergen met tractor en veewagen om de jongste leden naar het bos in Stuifzand te brengen voor de spooktocht. Bo ten Oever meldt de groepsindeling, waarbij je de spanning op sommige gezichten kunt lezen. De kinderen en begeleiding gaan in de veewagen staan, waarna Bart Steenbergen de groep met zwaailicht naar het spookbos brengt waar 35 ‘spoken’ in afwachting zijn. Bij de achterblijvers neemt de spanning ook toe. ,,Wanneer gaan we nou?”. Zaklampen zijn niet nodig, want de leiding heeft die en in het bos vangt onder andere Bram Vredeveld de groep op met zaklamp. ,,Die jongen heeft sowieso geen zaklamp nodig, want zijn oranje trui geeft gewoon al licht genoeg,” constateert Bo ten Oever. Als de tweede groep in de veewagen stapt, schudt de wagen heen en weer door haar hyper enthousiaste passagiers. ,,Hup sv Pesse, hup sv Pesse,” klinkt het door de donkere straten. Een kwartier later wordt de laatste groep met de oudste jeugdleden opgehaald en naar het bos gebracht. Daar jagen de ‘spoken’, ook vrijwilligers van de club, de jeugdleden de stuipen op het lijf. Sommigen die eerder nog uitbundig aan het woord waren, vallen even stil. Als iedereen weer veilig op het sportpark is gearriveerd, worden hamburgers verorberd en is het tijd naar bed te gaan. Het duurt wel even, totdat iedereen in diepe rust is. Of er ook ‘straftraining’ is uitgedeeld vertelt het verhaal tot op heden niet.    

Zaterdag De volgende dag vindt het 4 tegen 4 toernooi plaats waarbij iedereen individueel punten kan scoren. ‘s Middags gaat de groep naar het Drouwenerzand pretpark met de bus, die  gesponsord is door Vrienden van Pesse. ,,De jeugd vond het leuk,” zegt Stoffer Remmelt Kats. ,,Eerst hebben ze een spel met opdrachten gedaan die ze per groepje moesten uitvoeren in het park. Daarna was het vrij spelen en onbeperkt eten. Bij terugkeer in Pesse hebben we de prijzen uitgereikt en vervolgens ging iedereen rond 18.00 uur weer naar huis. Met dank aan de vrijwilligers van de club en de club, zodat we weer een goed en mooi kamp konden organiseren.”