Elke sportclub heeft ze wel. Clubmensen, die zich jarenlang inzetten voor de vereniging en waarvan je denkt dat ze nooit stoppen. Geran Bruinenberg (50) is daar een sprekend voorbeeld van. Hij voetbalde 34 jaar, waarvan hij 23 jaar in het eerste elftal speelde. Daarna was hij tien jaar leider bij het eerste. Daarmee is hij gestopt, maar hij blijft in de toernooicommissie en speler van 35+ bij sv Pesse. Als jonge jongen was het een vanzelfsprekendheid dat hij zou gaan voetballen bij sv Pesse. ,,Mijn twee ooms speelden bij Pesse,” zegt hij. ,,Mijn opa deed veel voor de club.

 Er was geen andere club dan sv Pesse. Voetbal was de rode draad in mijn jeugd. Het was nooit een probleem dat ik elk weekend naar de voetbalclub ging. Mijn gezin is ook betrokken bij de club. Mijn vrouw Agnes en dochter Marit hebben er gevoetbald en zoon Mike speelt in het eerste elftal.

 Mijn ouders doen de was van het eerste elftal. 

De hele familie zet zich voor sv Pesse.” Geran begon bij de F-pupillen als keeper, maar dat duurde niet lang. ,,Daarna heb ik in alle standaardteams als middenvelder gespeeld. Ik speelde ook in de zaal en heb selectiewedstrijden voor de Drentse selectie gespeeld. Ook op het veld werd ik uitgenodigd voor een selectietraining in Beilen. Het is bij één training gebleven, maar dat vond ik niet erg.” Toen hij in de A-junioren kwam, speelde hij op zaterdag in A1 en zondag in het tweede elftal. ,,We speelden tegen WKE 2, Gieten 2 en VAKO 2. Dat waren goede elftallen, maar we draaiden goed mee. Er was toen niet zoveel verschil tussen het tweede en het eerste elftal. In die tijd hadden we nog vijf seniorenteams op zondag, nu nog twee.” Debuut Op zijn zeventiende werd zijn droom waarheid en mocht hij aansluiten bij het eerste elftal, dat destijds getraind werd door Henk Metselaar. ,,Ik keek enorm op tegen spelers als Jan Sent Waninge, Henk Duinkerken, Jack Reinders, Henry ter Wal en Ronnie Nes. Ik had veel ontzag voor die mannen, ik had geen grote mond.” Zijn eerste wedstrijd staat nog vers op zijn netvlies. ,,Dat was een bekerwedstrijd tegen hoofdklasser Achilles 1894. Wij waren een vierdeklasser en we begonnen redelijk, maar we verloren met 1-6.” Geran bleek een talentvolle voetballer, die één keer door een andere club werd benaderd. ,,Toen ik in de A-junioren speelde werd ik benaderd door Hoogeveen. Ik ben er niet op in gegaan, want ik had niet de ambitie hogerop te voetballen. Het zat niet in mij naar een andere club te gaan. Misschien was ik teveel een clubman en was ik niet goed genoeg voor een hoger niveau.” 

Jarenlang was hij een vaste kracht op het middenveld van Pesse 1, dat in de vierde en vijfde klasse acteerde. ,,We hebben in die tijd vaker in de 4^e dan in de 5^e klasse gespeeld. In de wedstrijden tegen Ruinen ging het er soms hard aan toe, er was veel rivaliteit. Dat komt, denk ik, omdat Pesse vroeger bij de gemeente Ruinen hoorde. We kwamen elkaar vaak tegen en kenden elkaar goed. We zijn een paar keer kampioen geworden, maar we hebben ook degradaties meegemaakt. Ik weet nog dat we een seizoen goed begonnen en de eerste vier duels wonnen. Daarna verloren we met 3-2 van Zuidwolde met onder andere Henry Reinders, Marco de Grip en Erik Hegen.” Na 34 jaar stopte Geran op 40-jarige leeftijd met actief voetballen. Hij laat een ingelijst shirt zien, dat hij op 4 mei 2014 na zijn laatste wedstrijd in Balkbrug kreeg overhandigd. ,,Dat weet ik nog goed. Ik heb eigenlijk nooit een zware blessure gehad. Ik heb nog één seizoen in het derde gespeeld en toen ging het al gauw mis en liep ik een knieblessure op.” Naast voetbal vervulde hij functies als jeugdleider en leider bij Dames 1, Meisjes 1 en was hij lid van de toernooicommissie. ,,

Ik heb een bestuursfunctie nooit geambieerd.” Leider Hij werd direct leider van het eerste elftal en kreeg hele andere taken op zijn bord. ,,Voor een uitwedstrijd had ik contact met de buschauffeur en konden leden zich bij mij opgeven voor de busreis. Op donderdag had ik altijd contact met de trainer, want ik wilde graag meedenken. Alleen maar shirtjes klaar leggen, wilde ik niet. Jongens die met het tweede mee moesten, deed ik bericht en dat was niet de leukste klus. Bij een thuiswedstrijd ontving ik de pupil van de week, zorgde ik dat de ballen goed waren en ik regelde de bemensing van de kaartverkoop. Op zaterdag zat ik soms drie uur aan de telefoon om spelers te benaderen.”         Het feit dat Pesse jaren geleden in de tweede klasse speelde, maakt de ex-leider trots. ,,Ja, als leider vond ik dat het mooist. Als klein clubje hadden we nog nooit zo hoog gespeeld en als je dan in de bus langs het bord van bijvoorbeeld Leeuwarden rijdt, maakt me dat wel trots ja.” De uitwedstrijd in Erica was zijn laatste als leider en sluit hij een mooie periode van tien jaar af. ,,Het is goed dat er vers bloed komt. Het zal mij meer rust geven, minder verplichtingen. Ik kom wel kijken, maar de druk is er af. Ik zal het wel gaan missen, denk ik. Misschien val ik nog wel eens in als de nieuwe leider Bert Loof niet kan.” Bruinenberg gaat niet helemaal verloren voor de dorpsclub, want hij blijft lid van de  toernooicommissie. ,,We organiseren jeugdtoernooien, het familietoernooi en het hutspottoernooi. Gerrit Oortgiesen en ik zijn de oprichters van het familietoernooi. Dat bestaat al 25 jaar en is elke keer een groot succes. We begonnen met dertien teams, maar nu doen er meestal twintig teams mee.” Geran is nog niet helemaal met voetballen gestopt, want hij speelt in Pesse 35+3, dat onlangs voor de tweede keer op rij overtuigend en ongeslagen kampioen werd. Op de laatste wedstrijddag in Dwingeloo scoorde hij nog met het hoofd. ,,Het is erg gezellig, maar we zijn toch een beetje fanatiek, want we willen wel winnen.” Zijn instelling als voetballer is zeer gedreven te noemen en dat mist hij soms wel eens bij de huidige generatie.

 De beleving is heel anders dan toen ik in het eerste elftal speelde. Ik hield rekening met voetbal op zondag. Ik heb bijna geen wedstrijd gemist. Wij gingen in die tijd nooit op vakantie, nu gaan spelers midden in het seizoen of voor belangrijke wedstrijden op vakantie.”    Bruinenberg is met al zijn vezels verweven met sv Pesse, waarvoor hij zich altijd blijft inzetten. ,,Het is een gezellige club, die alles goed voor elkaar heeft. Het eerste elftal gaat altijd op trainingskamp in Spanje en alles wordt betaald. Ik denk dat Pesse daarin uniek is. De randvoorwaarden zijn uitstekend.”        

Bij de foto: Geran Bruinenberg stopt als leider bij sv Pesse 1. Als voetballer en leider was hij 33 jaar actief voor Pesse 1. Evt streamers: ‘De hele familie zet zich in voor sv Pesse’ ‘Het zat niet in mij naar een andere club te gaan’